29 Temmuz 2015 Çarşamba

Aforizmalar

Belki çok taze, belki çok uzak...
Geçen bu zamandan sonra sen ve ben...
Neredeyiz gerçekten...

Değse de değmese de,
Sevmişsen sevmişsindir arkadaş...
O kim olursa olsun ne yaparsa yapsın,
Sevmişsindir işte...

Görüşmesek, konuşsak bazen...
İki yabancı gibi...
Olmaz mı sence...
Yada iki eski dost gibi...
Belki bir başka hayatta mı...
Peki başka hayat yoksa...

Biz bir kitabın önsözü gibi olduk...
Ortası ve sonu yazılmamış, yarım bırakılmış...

Anlık duruma göre hareket eden insanlar, o anı bir şekilde kurtarır idare eder ama bunu geleceğe taşıyamazlar...

Dedim ya eksik kalacaksın...
Hep hissedeceksin...
İçine çektiğin her nefeste
Dokunduğun her tende ...
En mutlu olduğun anda...
Hep eksik hissedeceksin...

Küçükken bize anlatılan masalları hatırlar mısın? Bir varmış bir yokmuş diye başlardı hepsi... İşte ben o masalların hepsinin aslında yok olarak kaldığını öğrendiğimde anladım ve sen öyle güzel oynuyordun ki bozmaya kıyamadım...
Sen ile ben, basit olan bu hikayenin içindeki devrik bir masaldık...

Sonunda pes etse bile...
İçinde hala taşıdığı sevgiyi anlattı bana...
Hiç unutmadığını aslında...
Ne derse desin bir kere kaptırdı mı kalbini...
Vazgeçemediğini söyledi...
Hala dedi...
Hala...

Seni sevmemin seninle bir ilgisi yokken artık seni sevemiyor oluşumun tek nedeni sensin...

Hayatında bir kere bile sarhoş olamayandı o gözlere bakana dek ama o gece, tepeden tırnağa sarhoş olmuştu...Halbuki herkes gibiydi gözleri, bir  başkası için sıradan...

Gelsen uyurduk, sarılınca unuturduk belki... Sana olan öfkemi, kendine ve bana olan mahcupluğunu, unuturduk... Kaybetmezdik belki...

Düşüneceğimiz yerde duygulandık ve duygulanacağımız zamanlarda düşündük ve bu anlamsız aptallığımızdan ötürü yanılgıların içine düşmek kaçınılmazdı ve işte aslında bütün hikaye bu kadar basitti...

Korkulması gereken kişiler yalan söylediğininden emin olduğunuz değil asla yalan söylemediğini düşündüklerinizdir...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder